وقتی پپسی سریعترین جت مسافربری را آبی کرد، اما فیزیک گفت «نه»!
پپسی، کنکورد را اجاره کرد تا کوکاکولا را شکست دهد، اما قوانین فیزیک برنده شدند! ماجرای هواپیمایی که رنگ آبی، آن را از پرواز مافوقصوت محروم کرد.
جیب نیوز – در سال ۱۹۹۶ و در اوج جنگ کولاها، پپسی تصمیم گرفت مرزهای تبلیغات را جابهجا کند؛ آن هم نه با یک بیلبورد ساده، بلکه با اجارهی هواپیمای افسانهای کنکورد!
به گزارش زومیت، پپسی این پرندهی تیزپای مافوق صوت را کاملاً آبیرنگ کرد و روی بدنهاش، لوگوی بزرگ برندش را کشید. این بخشی از کمپین عظیم Project Blue بود که ۵۰۰ میلیون دلار خرج داشت و هدفش نشان دادن روح مدرن و پیشرو پپسی بود. کنکورد آبی به شهرهای اروپا و خاورمیانه پرواز کرد و برای چند هفته، با پروازهای VIP و رسانهای خود، دنیا را شگفتزده کرد.
اما پشت این نمایش خیرهکننده، یک نگرانی فنی پنهان بود. مسافرانی که بلیت گرانترین پروازهای تبلیغاتی تاریخ را خریده بودند، درواقع در حال تجربهی سفری کوتاهتر و کُندتر از پروازهای عادی کنکورد بودند!
اما چطور ممکن است یکی از گرانترین و پرسروصداترین پروژههای تبلیغاتی تاریخ هوانوردی، در عمل، مجبور شده باشد مهمترین ویژگی کنکورد یعنی سرعت مافوقصوت بیرقیبش را فدای یک قوطی نوشابهی آبیرنگ کند؟
ماجرا به بهار سال ۱۹۹۶ برمیگردد، وقتی یکی از جاهطلبانهترین و غیرمعمولترین پروژههای تبلیغاتی تاریخ هوانوردی به پرواز درآمد. هواپیمای کنکورد F-BTSD شرکت ایرفرانس که با نام «سیِرا دلتا» شناخته میشد؛ بهطور موقت با طرح آبی درخشان و برندینگ جدید پپسی رنگآمیزی شد. این اقدام بخشی از کمپین جهانی بازطراحی برند پپسی با عنوان Project Blue بود.
سال ۱۹۹۶، کنکورد برای مدتی کوتاه به سفیر پرندهی برند پپسی تبدیل شد
حالا بدنهی کشیده و سوزنی شکل کنکورد که همیشه بهراحتی قابلتشخیص بود، لوگوی بزرگ پپسی را بر پهلو و دم خود داشت. طی چند هفته، این هواپیما به شهرهای مهم اروپا و خاورمیانه سفر کرد و میزبان پروازهای رسانهای و ویآیپی بود: منظرهای دیدنی از همکاری مهندسی پیشرفته و تبلیغات تجاری.
بااینحال، پشت زیبایی جت آبیرنگ، محدودیتی فنی وجود داشت که کمتر کسی خارج از این پروژه از آن آگاه بود: این کنکورد دیگر نمیتوانست با خیال راحت بهسرعت معمول خود یعنی ماخ ۲ برسد.
رنگ سفید کنکورد از ابتدا برای زیبایی انتخاب نشده بود، بلکه نقشی کاملاً عملکردی داشت. در سرعتهایی تا حدود ماخ ۲، اصطکاک شدید هوا باعث میشد سطح بدنهی هواپیما بهشدت داغ شود. دماغهی کنکورد میتوانست به دمایی بالاتر از ۱۰۰ درجه سانتیگراد برسد و دمای بدنه معمولاً حدود ۹۰ درجه بود.
مهندسان برای مدیریت این گرما، از نوعی رنگ سفید ویژه با خاصیت بازتابندگی بسیار بالا استفاده کردند تا حرارت را بهسرعت پراکنده کند. این انتخاب، بخشی حیاتی از فلسفه طراحی کنکورد محسوب میشد و بدنه را در طول پروازهای طولانی مافوقصوت بر فراز اقیانوس اطلس در محدوده حرارتی ایمن نگه میداشت.