مدیران بازنشسته نفتی دوست ندارند زودتر از ۲۶ آبان از وزارت نفت بروند
به گزارش دانشجو، تقریباً هیچ مدیری در نفت دوست ندارد زودتر از ۲۶ آبان ماه سمت خود را ترک کند؛ به عنوان نمونه علی کاردر، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران با حقوق ۳۶ میلیون تومانی خود ترجیح می‌دهد تا روز پایانی کار خود اتاق کار خود را رها نکند. مدیران دیگری هم که پاداش بازنشستگی خود را سال گذشته دریافت کردند، از این موضوع مستثنی نیستند و همگی به دنبال «درو کردن» آپشن‌هایی هستند که تا یک ماه آینده از دستشان می‌دهند.عده‌ای نیز به دنبال نهایی‌کردن پروژه‌هایی هستند تا در یک ماه پایانی کار خود، همه چیز را به پایان برسانند مانند قراردادی عجیب و غریب در پارس‌جنوبی که مدیر بازنشسته آن، برخلاف نظر صریح شرکت ملی نفت و نهاد‌های نظارتی مبنی بر غیرقانونی بودن آن، همچنان به دنبال نهایی کردنش است.
اصولاً مدیران بازنشسته نفتی از دو دسته خارج نیستند؛ گروه نخست به دنبال تداوم حقوق‌های نجومی خود هستند و گروه دوم افرادی که کار‌های نیمه تمامی دارند و فکر می‌کنند تنها خود قادر به انجام دادنش هستند. این گروه ممکن است طی یک ماه پیش‌رو، اقدامات غیرقانونی را با توجه به کوتاه‌بودن عمر مدیریتشان انجام دهند که این شرایط در آینده‌ای نه‌چندان دور تبعات خود را نشان می‌دهد. به هر ابزار قانونی و غیرقانونی نیز دست می‌زنند و برای آنچه «عذاب وجدان کاری» می‌نامند، همه چیز را دستاویز خود قرار می‌دهند.
