چرا آمریکا تصمیم گرفته است نیم میلیون جغد را بکشد؟

این سازمان در تازه‌ترین استراتژی پیشنهادی خود که در ماه ژوئیه منتشر کرده آورده است که قصد دارد ۴۵۰ هزار جغد نواری و جغد دوگانه (حاصل از جفت‌گیری جغد نواری و خال‌دار) را در یک دوره ۳۰ ساله از بین ببرد.

این طرح می تواند تا پایان سال جاری به طور رسمی تایید شود.

این میزان هر چند ممکن است زیاد به نظر برسد، با این حال در مجموع به معنای حذف کمتر از ۱ درصد از جمعیت اینگونه جغدها در ایالات متحده است.

سازمان حیات‌وحش آمریکا می‌گوید نسبت به گزینه‌های تهاجمی‌تر برای اداره جمعیت آن‌ها، که تقریبا دو برابر این تعداد را معدوم خواهد کرد، این کشتار هم تلفات کمتری می‌گیرد و هم به حدود نیمی از مناطقی که قلمرو جغدهای نواری و خالدار با هم همپوشانی دارد محدود خواهد شد.

مقامات امیدوارند این رویکرد به بهبود جمعیت جغدهای خالدار شمالی کمک کند و از گسترش جغدهای نواری در جنوب جلوگیری کند و همین طور باعث محافظت از جغدهای خالدار کالیفرنیا شود.

کشتار فقط توسط شکارچیان دارای مجوز انجام خواهد شد و افراد ساکن مناطق مجاز به شلیک به جغدهای نواری نخواهند بود. همچنین مهمات سربی به دلیل تأثیر سوء آن‌ها بر محیط زیست در کشتار استفاده نخواهد شد.

با این وجود، همه از طرح ارائه‌شده توسط سازمان حیات وحش آمریکا راضی نیستند. گروهی متشکل از دست‌کم ۷۵ سازمان حامی حیوانات و حیات وحش با انتشار نامه‌ای این طرح را «بسیار بی‌ملاحظه» و «محکوم به شکست» خوانده‌اند.

منتقدان بر این باورند که جغدهای نواری به دلیل فعالیت‌های انسانی، که آن‌ها را قادر به گسترش قلمرو خود کرده است، مجازات می‌شوند.

همزمان آنها به این نکته اشاره کرده‌اند که جغدها پرندگانی هستند که شکار آنها بسیار سخت است. امری که می‌تواند باعث شود گونه‌های اشتباهی یا سایر حیوانات جنگلی به جای آن‌ها کشته شوند.

این سازمان‌ها پیشنهاد کرده‌اند که یک رویکرد کنترلی غیرکشنده دنبال شود، هرچند به اینکه این رویکردها چه می‌توانند باشند اشاره‌ای نکرده‌اند.

با این حال، مقامات می‌گویند که کشتار بهترین گزینه برای همه گونه‌های درگیر است. این سازمان در بیانیه‌ای گفت: «حذف جغد نواری، مانند تمام مدیریت‌های گونه‌های مهاجم و حفاظت از گونه‌های در معرض خطر چیزی نیست که بتوان درباره آن سهل‌انگاری کرد».